کد مطلب:313555 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:194
دست نیاز به دامن قمر بنی هاشم ابوالفضل العباس
حجةالاسلام والمسلمین جناب آقای شیخ محمدهادی امینی، فرزند فاضل و دانشمند مرحوم آیت الله حاج شیخ عبدالحسین امینی «قدس سره» (متوفی روز جمعه 28 ربیع الثانی سال 1390 ه - ق مطابق سال 1350 شمسی هجری) صاحب كتاب شریف الغدیر، مرقوم داشته اند:
بانو زهرا بیگم، دختر حاج احمد آقا، فرزند شیخ محمدقلی تسویجی هندی، متوفی به سال 1390 ه از بانوان شاعر و ادیب و فاضل بوده و در شعر خود (مخلص) تخلص می كرده است وی در نجف اشرف متولد شد و پس از فراگرفتن مقدمات و ادبیات نزد پدرش به سال 1343 ه به هند مسافرت كرد و از طرف وزارت آموزش و فرهنگ آن كشور مأمور به تعلیم زبان فارسی شد و در مدارس به تدریس پرداخت.
[ صفحه 378]
مع الأسف، در آنجا با مشكلاتی روبرو گشته و فرزندان خویش را از دست داد و علاوه بر آن بیماری های گوناگونی نصیب او گردید.
از این روی متوسل به وجود قمر بنی هاشم حضرت اباالفضل علیه السلام گردید و دست نیاز به دامن آن حضرت زد. در پی این امر، پس از چند روز بیماریهایش برطرف می شود و خدا اولادی به او می دهد و از چنگال مشكلات و گرفتاری ها نجات می یابد. شاعره ی مزبور، به عنوان عرض سپاس به محضر حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام مرثیه ای در سوك و مصیبت وی می سراید كه در دیوان وی چاپ شده است. قصیده ی مزبور به قدری مشهور و معروف بوده و مورد توجه دوستان اهل بیت قرار دارد كه در عراق و ایران، همه جا منظور استجابت دعا و برآوردن حاجات خوانده می شود.
قصیده ی این بانوی خیر و صلاح و عفت و تقوا، كه به سبك سینه زنی خوانده می شود، جهت استفاده ی عموم درج می گردد، و به خوانندگان توصیه می شود كه در حوائج و گرفتاری های خویش آن را فراموش نكنند:
بانو زهرا بیگم، دختر حاج احمد آقا، فرزند شیخ محمدقلی تسویجی هندی، متوفی به سال 1390 ه از بانوان شاعر و ادیب و فاضل بوده و در شعر خود (مخلص) تخلص می كرده است وی در نجف اشرف متولد شد و پس از فراگرفتن مقدمات و ادبیات نزد پدرش به سال 1343 ه به هند مسافرت كرد و از طرف وزارت آموزش و فرهنگ آن كشور مأمور به تعلیم زبان فارسی شد و در مدارس به تدریس پرداخت.
[ صفحه 378]
مع الأسف، در آنجا با مشكلاتی روبرو گشته و فرزندان خویش را از دست داد و علاوه بر آن بیماری های گوناگونی نصیب او گردید.
از این روی متوسل به وجود قمر بنی هاشم حضرت اباالفضل علیه السلام گردید و دست نیاز به دامن آن حضرت زد. در پی این امر، پس از چند روز بیماریهایش برطرف می شود و خدا اولادی به او می دهد و از چنگال مشكلات و گرفتاری ها نجات می یابد. شاعره ی مزبور، به عنوان عرض سپاس به محضر حضرت قمر بنی هاشم علیه السلام مرثیه ای در سوك و مصیبت وی می سراید كه در دیوان وی چاپ شده است. قصیده ی مزبور به قدری مشهور و معروف بوده و مورد توجه دوستان اهل بیت قرار دارد كه در عراق و ایران، همه جا منظور استجابت دعا و برآوردن حاجات خوانده می شود.
قصیده ی این بانوی خیر و صلاح و عفت و تقوا، كه به سبك سینه زنی خوانده می شود، جهت استفاده ی عموم درج می گردد، و به خوانندگان توصیه می شود كه در حوائج و گرفتاری های خویش آن را فراموش نكنند: